Η Κυρία Αριθμητική ήταν πολύ εκνευρισμένη. Αυτό το διαβολάκι το 1 βρήκε πάλι τρόπο να το σκάσει.
Ρώτησε το 0 αν ήξερε κάτι, αλλά εκείνο με το ολοστρόγγυλο στόμα του αντί να της απαντήσει της έλεγε τραγούδια.
Έγινε έξαλλη και αφού έριξε μια άγρια ματιά στους άλλους αριθμούς, βγήκε έξω και κλώτσαγε με μανία τις γραμμές του τετραδίου.
Αυτό το 1 θα την πλήρωνε αυτήν την απόδραση.
Εκείνο όμως τώρα αφού γλέντησε και χάρηκε στην γιορτή του Κωνσταντίνου τώρα θα επέστρεφε στην θέση του.
Θα χρησιμοποιούσε τις όμορφες χρωματιστές αερόσφαιρες, δώρο ενός αρχαίου σοφού και θα γύριζε πίσω αιωρούμενο.
Όταν έφτασε από πάνω είδε την Κυρία Αριθμητική να σηκώνει οργισμένη το τεράστιο της κεφάλι.
Άκουγε όμως και τις χαρούμενες κραυγές των άλλων αριθμών που βγήκαν απ την σειρά τους τραγουδώντας αριθμητικές πράξεις.
Μόλις βρέθηκε στην θέση του, η Κυρία Αριθμητική ετοιμάστηκε να του βάλει τις φωνές, αλλά οι αερόσφαιρες του αρχαίου σοφού που πλανιόνταν από πάνω της την έκαναν να χαμογελάσει λέγοντας:
«Ένα, πες στο Μηδέν να παύσει πια με αυτά του τα τραγούδια.»
Όλοι γέλασαν τότε και το χαρτί με τις γραμμές κυμάτισε κι αυτό χορεύοντας.
