Ο ωκεανός εκεί ήταν το βασίλειό τους. Κανείς άλλος δεν τολμούσε να πλησιάσει. Αρχηγός, ήταν ένας τεράστιος, καρχαρίας, γνωστός ως Καρχαριότατος… Το πρωινό εκείνο όλοι οι καρχαρίες είχαν βγει για κυνήγι. Υπήρχε άφθονη και νόστιμη τροφή.
Κάποια στιγμή ένα μεγάλο κόκκινο 9 εμφανίστηκε από το πουθενά να πλέει. «Τι είναι αυτό;» ούρλιαξε ο Καρχαριότατος… «Ορμάαατε του!»
Οι καρχαρίες επιτέθηκαν και άρχισαν να δαγκώνουν το 9. Όμως, μετά από κάθε δαγκωνιά κάτι παράξενο συνέβαινε. Μια γλύκα πλημμύριζε το κορμί τους και χαμογελούσαν δείχνοντας τα τεράστια δόντια τους. Ο αρχηγός τραγούδαγε απ’ τη χαρά του.
Στο καρχαριοβασίλειο από την μέρα που ο αριθμός 9 βούτηξε εκεί, οι καρχαρίες διασκέδαζαν με μικρούς και μεγάλους, τα κύματα παίζαν μουσική και για σημαία όλοι κράταγαν ένα κόκκινο 9 φωνάζοντας: «Ζήηητω το εννιάαα!».
